پیگمنت قرمز 48:2

پیگمنت red48:2 از نوع پیگمنت‌های مونو آزو می‌باشد. این مدل از پیگمنت، قرمز رنگ بوده و حالت ترکیب شده آن با تیتان دی اکسید به رنگ صورتی می‌باشد. پیگمنت 48:2 دارای  مقاومت حرارتی بالای 2200 درجه سانتی گراد بوده و برای انواع پلاستیک، جوهر پایه آب و جوهر چاپ کاربرد دارد. این پیگمنت مقاومت خوبی در برابر حلال‌های مختلف از جمله الکل، اسید، بنزن و ... دارد و قدرت پخش شوندگی خوبی در پلیمرها و جوهر دارد.

ساختار شیمیایی و ویژگی مهم پیگمنت قرمز 48:2

پیگمنت قرمز 48:2 از دسته ترکیبات مونو آزو با ساختار آن در واقع نمک کلسیم رنگ قرمز مونو آزو با فرمول شیمیایی 2-Naphthalenecarboxylic acid, 4-[( 5-chloro-4-methyl-2-sulfophenyl)azo]-3-hydroxy-, calcium salt  می‌باشد. این پیگمنت دارای ته نور آبی بوده( قرمز ته آبی) و در نتیجه به ایجاد رنگ‌های قرمز روش و یا صورتی کمک می‌کند. مقاومت نوری این پیگمنت در محدوده 7 می‌باشد. دانسیته پیگمنت قرمز 48:2 در محدوده 1.8 قرار دارد. جذب روغن پیگمنت 48:2 در محدوده 56 قرار دارد.

پیگمنت قرمز 48

پیگمنت قرمز 48 دسته از پیگمنت‌های آلی هستند. معروف ترین این پیگمنت‌ها کرد 48:1، 48:2، 48:3 و 48:4 می‌باشد. مقایسه ویژگی مهم ترین پیگمنت‌های کد 48 در جدول زیر آورده شده است.

به علت خواص خوب از جمله پایدار نوری بالا، مهاجرت کم و سازگاری با اکثر پلیمرها پیگمنت 48:2 عمدتا در صنایع پلیمری متداول می‌باشد.

رنگ‌های آزو

رنگ آزو در واقع ترکیبات آلی با پیوند  R-N=N-R  هستند. در این ترکیبات پیوند دوگانه بین نیتروژن وجود داشته و گروه‌های آروماتیک دیگر به آن متصل هستند. رنگ‌های آزو هم به صورت پیگمنت و هم به صورت دای (dyes) وجود دارند. پیگمنت معمولا در صنایع پلاستیک، پوشش، رنگ و ... و دای در صنعت پارچه، غذایی، چرم مصنوعی و ... کاربرد دارد. همانطور که در مقاله پیگمنت در مورد آن توضیح داده شد، پیگمنت معمولا در آب و سایر حلال‌ها نامحلول است، در حالی که دای در حلال خاصی حل شده و به صورت شیمیایی به ماده مورد نظر متصل می‌شود. ترکیبات آزو از جمله موادی هستند که هم در پیگمنت و هم در دای کاربرد دارند. پیگمنت قرمز عمدتا دارای رنگ در محدوده زرد تار قرمز می‎باشند.

مهم ترین رنگ‌های قرمز منو آزو: قرمز 48 و قرمز 57

مهم ترین رنگ‌های قرمز دی آزو: قرمز 23 که با عنوان بنفش 23 نیز شناخته می‌شود.