نرم کننده
نرم کننده یا Emollient یکی دیگر از اجزای مهم فرمولاسیون آرایشی و بهداشتی بخصوص محصولات مراقبت پوست هستند. نرم کننده پوست عمدتا موادی با حالت خاصیت وکسی، روان کنندگی هستند که از تبخیر آب از سطح پوست جلوگیری کرده و اثر نرم کنندگی و ایجاد لطافت در پوست دارند. نرم کننده‌ها عمدتا شامل روغن‌های گیاهی می‌شوند. همچین برخی ترکیبات دیگر از جمله کره‌ها، لانولین و پارافین در کنار خواص انسداد کننده، خواص نرم کنندگی نیز دارند.
نرم کننده آرایشی و بهداشتی چیست؟
نرم کننده آرایشی عمدتا موادی با ساختار شیمیایی استئارات، میریستات، پالمیتیات، تری گلیسیرید، بزوآت و ... هستند. در واقع نرم کننده‌ها به عنوان یک عامل چربی ساز یا refatting agents نیز در نظر گرفته می‌شوند که یک لایه لیپید روی سطح پوست ایجاد کرده و علاوه بر کاهش تبخیر آب به ایجاد حس نرمی و لطفات پوست کمک می‌کنند، به همین دلیل نرم کننده‌ها عمدتا در فرمولاسیون مرطوب کننده‌ها یافت می‌شوند.
نرم کننده‌ها دسته ای گسترده از مواد هستند. انواه روغن طبیعی، کره طبیعی، پارافین، اسیدچرب و گلیکول‌ها دارای خواص نرم کننده گی هستند و به عنوان یک Emollient در نظر گرفته می‌شوند.
خاصیت نرم کنندگی چگونه ایجاد می‌شود؟
در اثر لایه بردار پوست(desquamation) سلول‌های مرده سطح پوست را ترک می‌کنند، مواد نرم کننده امکان پر کردن فضا خالی ایجاد شده را داشته و به صاف شدن لبه‌های پیچ خورده سلولی کمک می‌کنند. این خاصیت به عنوان یکی از اثرات مهم نرم کنندگی در نظر گرفته می‌شود.
انواع نرم کننده و ویژگی مهم آنها
|
نرم کننده هیدروکربی از جمله پارافین بهداشتی |
باعث ایجاد حس روغنی در پوست نشده و حس سبکی به پوست می‌دهد. |
|
الکل چرب |
باعث افزایش براقیت پوست شده |
|
استر چرب عمدتا از روغن سویا، پالم، نارگیل و... |
برای افزایش اقوام و پخش بهتر عوامل ضد آفتاب موثر اند. |
|
سیلیکون‌ها از جمله PDMS |
پلیمری هستند و در انواع مختلف ویسکوزیته موجود اند. |
