فیلمهای آموزشی
استابلایزر نوری و جاذب UV
اگر چه بیشتر استابلایزرهای نوری را در بازار به نام آنتی یو وی میشناسند اما استابلایزرهای نوری پی وی سی را به چهار گروه عمده می توان تقسیم کرد.
۱-جاذب UV آلی
۲-آنتی یو وی های معدنی (UV-screening)
۳-آنتی یو وی جاذب رادیکال آزاد
۴-آنتی یو وی کروموفور(chromophore quenchers)
این دسته بندی مطلق نیست و ممکن است یک آنتی یو وی را بتوان در چند گروه قرار داد.
آنتی اکسیدان و آنتی یو وی
آنتی اکسیدانهای نوع اول به عنوان یک جاذب رادیکال آزاد عمل کرده و آنتی اکسیدان نوع دوم نقش تجزیه کننده هیدروپراکسید را دارند با توجه به دسته بندی استابلایزرهای نوری که در بالا توضیح داده شده مشخص می شود که آنتی اکسیدان نیز می تواند در پایداری نوری پی وی سی نقش داشته باشد.
جاذب یو وی آلی:
این نوع استابلایزرهای نوری، طول موج در محدوده UV را جذب کرده و مجدد با طول موج بیشتر(انرژی کمتر) منتشر میکنند و از تخریب پی وی سی توسط نور یو وی جلوگیری میکنند.
درواقع استابلایزر نوری ایدآل باید طول موجهای بین ۲۸۰ – ۴۰۰ نانومتر را جذب کند و جذبی در ناحیه مرئی نداشته باشد.(جذب در ناحیه مرئی بر روی رنگ و شفافیت اثر میگذارد.) با وجود آنکه بیشتر آنتی یو وی های موجود در بازار عملکرد خوبی از این نظر دارد ولی در عمل اکثر گریدها همه طول موجهای UV را به طور کامل جذب نمیکنند.
انواع آنتی یو ارگانیک (آلی)
۱-آنتی یو وی پی وی سی بر پایه بنزوفنون-benzophenones
۲-آنتی یو وی بنزوتری آزول-Benzotriazole
درصد استفاده آنتی یو وی:
به طور کلی افزایش غلظت آنتی یووی سبب بهبود تاثیر آن در پی وی سی میشود. دوز مصرف موثر آنتی UV در پی وی سی مستقیما به ضخامت محصول پی وی سی بستگی دارد- برای محصولاتی با ضخامت کم به طور مثال فیلم پی وی سی نیاز به دوز مصرف بالاتری نسبت به محصولاتی با ضخامت بیشتر است، زیرا که با افزایش ضخامت میزان و قدرت امواجی که به محصول میرسند کاهش می یابد و بخش از آنها توسط سایر اجزای فرمولاسیون پی وی سی جذب می شوند.