استابلایزر fx2-11084

پی وی سی برای پایداری در فرآیند و همچنین پایداری حرارتی هنگام کاربرد پی وی سی، به افزودنی پایدارکننده حرارتی نیاز دارد؛ پایدارکننده‌های حرارتی در صنعت معمولاً بانام استابلایزر شناخته می‌شوند.

در نتیجه قبل از هموژن شدن مذاب پی‌وی‌سی، این پلاستیک تخریب می‌شود. (انرژی لازم برای شکستن این پیوندها در پی وی سی در حدود ۲۶ کیلوکالری بر مول است درحالی‌که در پلی استایرن ۵۶ و در پلی‌پروپیلن ۶۵ می‌باشد.)

از سال ۱۹۳۰ تحقیقات وسیعی بر روی توسعه پایدارکننده‌های حرارتی پی‌وی‌سی صورت گرفت و استابلایزرهای پایه سرب، استابلایزر قلع و برخی صابون‌های فلزی از اولین پایدارکننده‌های توسعه داده شده برای PVC بودند.

امروزه طیف گسترده‌ای از استابلایزرهای پی وی سی برای کاربردهای مختلف پی‌وی‌سی توسعه داده شده‌اند. بیشتر استابلایزرها در یک سیستم وان پک با قرار گرفتن در کنار افزودنی‌های دیگر از جمله روان کننده به بازار عرضه می‌شوند.

در فرمولاسیون PVC  در اثر دمای فرآیند برخی افزودنی‌ها نیز از جمله پلی اتیلن کلرینه شده، پارافین کلره و همچنین برخی اصلاح کننده‌های پایه لاستیک برای پی‌وی‌سی نیز در اثر حرارت تخریب می‌شوند.