پیگمنت بنفش 19
پیگمنت بنفش 19 ( Pigment Violet 19) چیست؟
پیگمنت بنفش 19 یا Quinacridone Violet از نوع پیگمنت بنفش آلی و در پایه کیناکریدون میباشد. این نوع از پیگمنت، برای انواع نایلون، پی وی سی و پلی کربنات، پلی اتیلن، پلی پروپیلن، لاستیک و... مورد استفاده قرار گرفته و عمدتا از نوع اصلاح شده بتا (β –Modification) میباشد. این پیگمنت از مقاومت نوری و آب و هوایی خوبی برخوردار است. این پیگمنت دارای پایداری حرارتی در محدوده 250 درجه سانتی گراد میباشد.
سایر انواع ترکیبات کیناکریدون بنفش
پیگمنت بر پایه کیناکریدون در کد رنگهای 207،209، 192 و 122 موجود است. که مهم ترین آن قرمز 122 میباشد. همچنین نوع اصلاح شده بتا از پیگمنت بنفش 19 وجود داشته که به صورت ترکیبی با اکسید آهن استفاده شده و برای ایجاد رنگهای قرمز تیره مورد استفاده قرار میگیرد.
پیگمنت رنگ بنفش
رنگ بنفش را میتوان از دو نقطه نظر مورد بررسی قرار داد، 1- بنفش از نظر نور شناسی یا optics که به آن ویولت (violet)گفته میشود: ویولت به منطقه از نور مرئی درمحدود 380 تا 435 گفته میشود، در این محدوده نوری به رنگ بنفش دیده میشود. 2- بنفش از نظر رنگ شناسی که به آن(Purple) گفته میشود. از نظر تقسیم بندی رنگها بنفش را به صورت یک رنگ ترکیبی یا رنگ ثانویه در نظر گرفته و آن را از ترکیب رنگ اصلی قرمز و آبی به دست می آورند. برای ایجاد رنگ بنفش چندین نوع پیگمنت وجود داشته که شید رنگی متنوعی از صورتی تا بنفش تیره را ایجاد میکنند.
تاریخچه رنگ بنفش
رنگ بنفش در زمان قدیم بسیار گران قیمت بوده و فقط در ساخت لباس و تجهیزات گران قیمت مورد استفاده قرار میگرفت. بنفش یکی از رنگهای مورد علاقه در امپراتور رم باستان بود. رنگ بنفش به معنی لوکس بودن، جاه طلب بودن، راه آلود بودن، کمیاب بودن، تقوا و معنویت است. از نظر تاریخی انسان برای ایجاد رنگ بنفش از ترکیبات منگنز و هماتیت (اکسید آهن) استفاده مینمود، سپس در بخش از تاریخ استفاده از حلزون دریایی به نام spiny dye-murex برای تولید رنگ بنفش رواج یافت.( برای تهیه رنگ بنفش نیاز بود تعداد بسیار زیادی حلزون صد شود و این امر سبب گران شدن این رنگ شد، لذا این رنگ فقط برای اشراف و درباریان قابل دسترس بود.) رنگ بنفش در نقاشیهای کشیده شده در دوران رونسانس نیز مشهود است. همچنین در چین باستان نیز از ترکیب بر پایه سیلیکات باریم/مس برای تولید رنگ بنفش استفاده شده است.
تولید رنگ بنفش مصنوعی یا سنتزی در حدود سال 1859 با سنتز بنفش کبالت و سپس سنتز ترکیبات آلی از نوع آنیلین آغاز شد، که با نام بنفش آنیلین شناخته میشود. با اختراع ترکیبات آلی کیناکریدون (quinacridone) طیف وسیعی از رنگ بنفش روشن و تیره قابل سنتز شد و رنگ بنفش در بازار رواج یافت. این نوع پیگمنت در سال 1950 وارد بازار شده و امروزه به شکل گسترده ای در انواع تولید انواع رنگ، پوشش و... مورد استفاده قرار میگیرد. امروزه چندید گرید مختلف برای رنگ بنفش وجود دارد با این حال هنوز هم پیگمنت بنفش جزو رنگهای نسبتا خاص و گران قیمت میباشد.
پیگمنت بنفش 19